ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Համազգային տօնի պէտք է վերածուի 28 հոկտեմբերը մեր ժողովուրդի պատմութեան մէջ: Կրնայ շատերուն տարօրինակ թուիլ այս մէկը, բայց եթէ ուշադրութեամբ փորձենք մօտենալ այս թուականին եւ հասկնալ անոր կարեւորութիւնը, ապա յստակ կը դառնայ անոր համազգային արժէք ունենալու հանգամանքը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վերջերս ծանօթի մը երբ հանդիպեցայ, սովորական դարձած հարցադրումներէն ետք անցանք երկրի տիրող վիճակին մասին խօսելու: Անդրադառնալէ ետք օր օրի ծանրացող վիճակին, ինչպէս նաեւ «ապագայ»ի մասին որոշ մարդոց «վառ» երեւակայութեան եւ խանդավառութեան անտրամաբանութեան, ծանօթս ի վերջոյ հետեւեալ արտայայտութիւնը ունեցաւ.
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
Աստուածաշունչի մէջ իւրաքանչիւր դրուագ եւ պատմութիւն ընթերցողին կողմէ ունի տարբեր հասկացողութիւն եւ ընկալում: Իւրաքանչիւր անհատ կը հասկնայ եւ կ՚ընկալէ՝ մեկնելով իր մտաւոր, բայց նաեւ ապրած ընտանեկան, ազգային, ընկերային-մշակութային ու պատմական ենթահողերէն եւ իրավիճակներէն:
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ասկէ ետք կը ճառէ հրեաներու անհաւատութիւնն ու խստութիւնը.
Խօսք. «Բազմաթիւ հրաշքներ գործած էր անոնց դիմաց» (Յհ 12.37):
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Ամէն առիթով եւ համեստաբար յիշած եմ, թէ հայ գիրքի մը նոր ներկայութիւնը, կամ ծնունդը, զիս միշտ վերապրեցուցած է: Թէ՛ գրողն ու իր գրիչը եւ թէ՛ իր նորատիպ հատորը, միշտ խանդավառութեամբ եւ ջերմ գնահատանքով դիմաւորած եմ:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ինչքա՜ն չարաշահեցինք այս բառը, ինչքա՛ն տեղի-անտեղի գործածեցինք, ինչպէ՛ս այսքան շռայլ գտնուեցանք այս բառին հանդէպ ու յետոյ ալ ինչո՛ւ այսքան սպառեցինք։
ՅԱԿՈԲ ՊԱԼԵԱՆ
Պատմամշակութային խնդրի առջեւ կանգնած է արեւմտահայերէնը. պիտի կարենա՞յ գոյատեւել որպէս ինքնուրոյն լեզու, իր ուրոյն բառագանձով շարահիւսութեամբ, քերականութեամբ եւ ուղղագրութեամբ:
Անցեալին Հայաստանի մէջ ըսողներ եղան, որ արեւմտահայերէնը բարբառ է: Այսօր այս արտայայտութիւնը մտածելու պէտք է մղէ սփիւռքը, որուն ստուար մեծամասնութիւնը կը խօսէր արեւմտահայերէն, կը գրէր այդ լեզուով, կը ստեղծէր գրականութիւն:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Յետպատերազմեան Հայաստանը բոլորովին նոր Հայաստան մը ըլլալու բոլոր միջոցները ունէր, սակայն ինչպէս այլ առիթներով, այս անգամ ալ ջուրին կու տայինք մեզի տրուած պատեհութիւնը։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Վերջերս Երեւանէն, շնորհակալութեամբ ե՛ւ մեծ ուրախութեամբ, ստացած էի ճարտարագէտ-բանաստեղծ՝ Թադէոս Եսայեանի նոր լոյս ընծայած «Պարզ ու տաքուկ բառերով» բանաստեծութիւններու հաւաքածոն:
Բանաստեղծ Թադէոս Եսայեանի անունին մօտիկէն ծանօթ էի դիմատետրէն եւ անշուշտ, ցարդ մամուլի ճամբով իր ստորագրած արձակ եւ բանաստեղծութիւն էջերէն:
ԶԱՔԱՐԻԱ ԹԱՄԷՐ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Յաղթանդամ ոստիկան մը մտաւ գերեզմանատուն, մի քանի անստոյգ քայլ առաւ ճերմակ տապանաքարերուն շուրջ, ապա տատամսոտ կեցաւ պահ մը եւ գոչեց ձայնը երկարելով. «Օմար Խայեա՜մ...»: Ոչ ոք պատասխանեց:
