Հարթակ

ԱՇԽԱՐՀԸ ՄԱՐԴՈ՛Վ Է ԱՇԽԱՐՀ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այսօրուան մեր սիւնակին մէջ խօսքը կը թողունք հայ արդի գրականութեան տիրական դէմքերէն Վահրամ Մավեանի յատկանշական վկայութիւններէն մէկուն։ Վահրամ Մավեանի թողած աւանդը ինքնին կարեւոր է, բայց հետեւեալ գրութեան պարագային նշանակութիւնը կը կրկնապատկուի՝ այն առումով, որ վկայութիւնը կը վերաբերի ուրիշ հսկայի մը՝ լուսանկարչութեան անմոռանալի վարպետ Արա Կիւլէրի։

ԵՂԲԱՅՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴՆԵՐ, ՀԱԿԱՌԱԿՈՐԴ ՊԵՏՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Մշտապէս միջազգային յարաբերութիւններուն մէջ պետութիւններու միջեւ եղած լաւ, համերաշխ ու ծաղկուն կապերուն հիմքը կը կազմեն անոնց եղբայրական ծագումը: Շատ կան երկիրներ-պետութիւններ, որոնց ժողովուրդները նոյն ազգային ծագումը ունին. ինչպէս՝ արաբական, սլաւոնական, գերմանական եւ կրնանք դասակարգնել նաեւ անկլօ-սաքսոնական... եւ այլն ծագումները:

ՍՓԻՒՌՔԱՀԱՅԸ «ԿԸ ՄԵՂԱԴՐԷ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԻՇԽԱՆՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ. ԻՍԿ ԻՇԽԱՆՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ ԼՈՒՌ ԵՆ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Մասնաւորապէս Արցախի 44-օրեայ պատեարզմէն վերջ անվստահութեան մեծ մթնոլորտ մը ստեղծուեցաւ։ Այդ անվստահութիւնը մի միայն Հայաստանի ներքին կեանքին մէջ չէր, այլ նաեւ բազմաբովանդակ առումով կը տարածուէր մինչեւ սփիւռքի ամենահեռաւոր ափերը։

ԽԱՂԱՔԱՐՏԵՐ ԵՒ ՀԱՇՈՒԱՐԿՆԵՐ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Պատերազմի ընթացքը կը բնորոշուի Քիեւի դիմադրութեամբ եւ Զելենսքիի հեռացած ըլլալու լսումներով:
Զապարոժիայի հիւլէակայանի ռուսական զօրքերու կողմէ վերահսկման զուգահեռ պատահած իրադարձութիւնները խոր անհանգստութեան պատճառ: Ուքրայնայի ծովային հատուածները հետզհետէ կը կտրուին մայրցամաքէն:

ՀԱԼԷՊ՝ ՀՈԳԵԿՈՐՈՅՍ ԻՄ ՔԱՂԱՔ

ՆՈՐԱ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Ինչո՞ւ դարձեալ Հալէպ եւ ուրկէ՞ եկաւ անոր անվերջօրէն առթած ներշնչանքը:
Տակաւին քառասունական թուականներուն, մեծանուն Անդրանիկ Ծառուկեան զայն պիտի անուանէր «Երազային Հալէպը» եւ այդ դիպուկ բնութագրումը պիտի ստանար ամբողջ հայկական գաղթաշխարհի օրհնութիւնը:

​ԱՏՈՆԻՍԷՆ

Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Երբ աչքերս կը սուզեմ աչքերուդ մէջ,
Խոր արշալոյսը կը նշմարեմ,
Կը տեսնեմ վաղնջականը
Եւ կը տեսնեմ ինչ որ չեմ գիտեր,
Կը զգամ՝ օդոլորտը կը քալէ
Աչքերուդ եւ իմ միջեւ:

«ԱՍՏՈՒԾՈՅ ՁԵՌՔԻՆ ԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ԳՈՐԾԻՔ ԸԼԼԱՆՔ»

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Պօղոս Առաքեալ Հռոմայեցիներուն ուղղած նամակին 6-րդ գլուխին 1-14 համարներուն մէջ կը խօսի, թէ մենք՝ մարդիկս, մեռած պէտք է ըլլանք մեղքին համար եւ կենդանի՝ Քրիստոսի համար: Առաքեալը իր այս սահմանումը կը բացատրէ ըսելով, թէ՝ որովհետեւ միացանք Քրիստոսի, մեր այդ միացումով մկրտուեցանք, «մկրտութեամբ՝ Անոր մահուան հաղորդակից դարձանք» (6.3):

Էջեր