Արխիւ

Ֆրան­սա­յի մէջ հեր­թա­կան ան­գամ շրջա­նա­ռու­թեան մէջ կը դրուի հայ­կա­կան հար­ցին վե­րա­բե­րեալ նա­խա­գիծ մը։ Վեր­ջին օ­րե­րուն Ֆրան­սա­յի կա­ռա­վա­րու­թիւ­նը ներ­կա­յա­ցուց օ­րէն­քի բա­նա­ձեւ մը, որ կը վե­րա­բե­րի ցե­ղաս­պա­նու­թեան վե­րա­բե­րեալ հա­յոց տե­սա­կէտ­նե­րու ժխտման քրէա­կա­նաց­ման։

Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ճոն Քե­րի ե­րէկ հե­ռա­խօ­սազ­րոյց­ներ ու­նե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի Նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի եւ Ատր­պէյ­ճա­նի Նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիե­ւի հետ։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Նախ­քան անդ­րա­դառ­նա­լը այն գլխա­ւոր հար­ցին, թէ ի՞նչ տա­րաւ Հռո­մի Ֆրան­սիս­քոս Սրբա­զան Պա­պը Հա­յաս­տա­նէն, ար­ձա­նագ­րենք, որ ան իր հետ նա­խե­ւա­ռաջ բե­րաւ ան­սահ­ման յոյս նո­րո­գուե­լու, ապ­րե­լու, ինչ­պէս նաեւ չընկր­կե­լու կամք:

Յու­նիս 24-ին, 85 տա­րե­կա­նին իր մահ­կա­նա­ցուն կնքեց Հրանդ Սա­մուէ­լի որ­դին՝ Ար­մէն Սա­մուէ­լեան, ո­րու ա­նու­նը սեր­տօ­րէն ա­ռըն­չուած պի­տի մնայ Փա­րի­զի հայ մտա­ւո­րա­կան կեան­քի պատ­մու­թեան:

ԵԱՀԿ-ի շրջանային նախագահ երկրի՝ Գերմանիոյ արտաքին գործոց նախարարին բազմակողմանի շփումները՝ Երեւանի մէջ:
Ֆրանք Վալթէր Շթայնմայէր երէկ հիւրընկալուեցաւ Սերժ Սարգսեանի կողմէ, իսկ այս առաւօտ տեսակցեցաւ Արցախի ղեկավար Բակօ Սահակեանի հետ:

Ե­րէկ յետ­մի­ջօ­րէին Սուրբ Խաչ դպրե­վան­քի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ շրջա­նա­ւար­տու­թեան հան­դէս։ Վար­ժա­րա­նի այս տա­րուան հունձ­քին հա­մար կազ­մա­կեր­պուած վկա­յա­կան­նե­րու բաշխ­ման ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը ան­ցաւ խան­դա­վառ մթնո­լոր­տի մը մէջ։

Գան­տիլ­լի Ս. Եր­կո­տա­սան Ա­ռա­քե­լոց ե­կե­ղեց­ւոյ տա­րե­կան տօ­նախմ­բու­թիւ­նը տե­ղի ու­նե­ցաւ շաբաթավերջին՝ նա­խա­գա­հու­թեամբ Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վի Ա­տե­նա­պետ Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեա­նի։ Ա­րա­րո­ղու­թեանց մաս­նակ­ցե­ցան ե­կե­ղեց­ւոյ այ­ցե­լու ե­րէց՝ Տ. Յա­րու­թիւն Աբեղայ Տա­մա­տեան, Տ. Սար­գիս Ա. Քհնյ. Գու­յում­ճեան, ուխ­տա­ւոր դպիրներ եւ կո­կիկ թի­ւով հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուրդ։ Ե­կե­ղեց­ւոյ հա­մար սոյն տօ­նա­կա­տա­րու­թիւ­նը յատ­կան­շա­կան էր, քա­նի որ զան­գակ­նե­րը կ՚ա­ւե­տէին 175-ա­մեայ ա­ղօթ­քի տան կեն­դա­նու­թիւ­նը։

Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րը տա­րօ­րի­նակ հաս­տա­տու­թիւն մը կը պա­հէ Քու­պա­յի հա­րաւա­րե­ւե­լեան շրջա­նին մէջ, Կուան­թա­նա­մօ ծո­ցի ար­գե­լա­կա­յան ա­նու­նով։ Մեծ եւ տա­րօ­րի­նակ բանտ մըն է Քու­պա­յի մէջ իր գո­յու­թիւ­նը շա­րու­նա­կող ա­մե­րի­կեան այս ար­գե­լա­կա­յա­նը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մար­դիկ միշտ նպա­տակ ու­նե­ցած են բա­րո­յա­պէս կա­տա­րե­լա­գոր­ծուիլ՝ ան­թե­րի ու զօ­րա­ւոր ըլ­լալ։ Մար­դուս հա­մար ըն­դո­ծին զգա­ցում մըն է այս, քա­նի որ ան իր ստեղ­ծա­գոր­ծու­թե­նէն իսկ կո­չուած է յա­ռաջ­դի­մե­լու, զար­գա­նա­լու եւ բա­րե­փո­խուե­լո՛ւ։ Եւ քա­նի որ մարդ հո­գի է ե՛ւ մար­մին, ու­րեմն որ­քան մարմ­նա­պէս, ֆի­զի­քա­պէս, նոյն­քան ալ հո­գե­պէս, բա­րո­յա­պէս կա­տա­րե­լա­գոր­ծուե­լու, զար­գա­նա­լու, բա­րե­փո­խուե­լու պա­հանջ­քը ու­նե­ցած է միշտ։